Τασος Βρεττός The Hole Argument/ Σαπρόφυτα σειρά σκαντζόχερος 01. Aθήνα 2010.

Ο όρος “Ηole Argument” χρησιμοποιήθηκε από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν το 1913 προκειμένου να περιγράψει ένα παράδοξο στην πορεία της προσπάθειάς του να στοιχειοθετήσει τη θεωρία της σχετικότητας. Το παράδοξο αυτό, απασχολεί τη σύγχρονη αστροφυσική κατά την έρευνα των Mαύρων Tρυπών, δηλαδή των ουράνιων φαινομένων που “καταρρακώνουν” την δομή του χωροχρόνου και είναι τόσο ακραία που δύσκολα μπορούν να περιγραφούν με ακρίβεια. Κανείς δεν μπορεί να δει τι συμβαίνει μέσα σε μια Μαύρη Τρύπα, από τη στιγμή που αυτή καταπίνει το βαρυτικό της πεδίο, ακόμη και το φως που πέφτει μέσα της: Υπέρλαμπρα άστρα, όπως ο φωτοδότης ήλιος, βυθίζονται με ιλιγγιώδη τρόπο στη αβυσσαλέα δίνη της. Οι εξισώσεις του Αϊνστάιν μας έδειξαν ότι η φυγόκεντρος δύναμη της Τρύπας “ξερνάει” ύλη και ενέργεια προς την ύλη που εισέρχεται δημιουργώντας ένα στροβιλιζόμενο χάος φωτός.  Σε αντίθεση, λοιπόν, με ότι δηλώνει η ίδια η λέξη, το εσωτερικό μιας Μαύρης Τρύπας μόνο μαύρο δεν είναι.

Από την άλλη, εύκολα μπορούμε να αναγνωρίσουμε στη θεματική της Τρύπας πολλαπλές αναφορές στην υψηλή και τη χαμηλή κουλτούρα, στο ιερό και το βέβηλο, στη ψυχανάλυση και τη λογοτεχνία, στην επιστημονική φαντασία και τη σεξουαλική εμμονή, στον κινηματογράφο και την αρχιτεκτονική, στους συμβολισμούς του εγκλεισμού και τις αλληγορίες του θανάτου, στις εξερευνήσεις του σώματος και στα πεδία της φιλοσοφίας και της ψηφιακής πραγματικότητας.

Στην ανά χείρας έκδοση, ο Τάσος Βρεττός, μαζί με μια ομάδα φίλων και συνομιλητών (Νάντια Αργυροπούλου, Μαρίνα Βρανοπούλου, Βάσια Λύρη, Μαλβίνα Παναγιωτίδη, Γιώργος Τζιρτζιλάκης), επιχειρεί μια σειρά “διασταυρούμενων αναγνώσεων” αυτού του ασύμμετρου, πληθωρικού υλικού.

Ο ίδιος τροφοδοτεί την ομάδα με φωτογραφίες που λειτουργούν ως δείκτες και κείμενα και η ομάδα απαντά με κείμενα που αποκτούν τη θέση εικόνων. Ο διάλογος που προκύπτει έτσι, αναπτύσσεται διακεκομμένα και τυχαία, ενώ η τελική αφήγηση διασχίζει λοξές διαδρομές, όχι πάντα ευανάγνωστες, οι οποίες τείνουν να γίνουν ατελής.

Το σύνθετο φωτογραφικό δοκίμιο που προκύπτει, παρουσιάζεται σαν μια μικρή, συλλογική “ανταλλαγή επιχειρημάτων”, σαν μια συνδυαστική διάπλευση στην εκτεταμένη θεματική της Τρύπας.

 

Η παρούσα έκδοση κυκλοφόρησε στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας, με αφορμή την έκθεση του Τάσου Βρεττού Τρύπες στην γκαλερί The Breeder, το Σεπτέμβριο του 2010, ως πρώτο τεύχος της σειράς “Σκαντζόχερος” της ομάδας “Σαπρόφυτα”.

Στη σειρά αυτή φιλοξενούνται αναγνώσεις αποσπασματικής μικρής φόρμας, οι οποίες, όπως ο σκαντζόχοιρος του Friedrich Schlegel, είναι “εντελώς χωρισμένες από τον περιβάλλοντα κόσμο και καθαυτού πλήρης” (Athenaeumsfragment, 206)∙ ή, όπως ο “σκαντζόχερος” του Ε. Χ. Γονατά, επιχειρούν να γεμίσουν μια τεράστια άδεια γλάστρα (Κρύπτη).